Nic zwykłego

Nic zwykłego

Spod kwitnącego drzewa

Zawiodłem się na prognozie pogody. Nie pierwszy i nie ostatni raz. Psychicznie byłem przygotowany na Łynę o świcie.  Zamierzałem spotkać się z dębami nad  jednym  z zakoli przełomu rzeki. Niestety zobaczyłem chmury zamiast pogodnego nieba o brzasku. Postanowiłem więc zrobić przyjemność pieskowi spacerem do Nowego Przykopu. To jej ulubiona trasa.

Przykopskie bociany

Zaglądałem w znane od lat kąty, ciesząc się, że nie pada, i fotografując, co dała natura: zające podczas parkotów, sarny w oddali między krzakami łozy rozsiadłymi nad rowami melioracyjnymi, bociany na dachu, jastrzębie patrolujące podmokłe łąki i olchowe zagajniki między łagodnymi fakturami obsianych pól.

Wiosna śpiewa mimo szarego poranka. Żurawie klangorzą, wypełniając okrzykami przestrzeń nad samotnym siedliskiem nieopodal drogi i leśniczówką w Nowym Przykopie, zbudowaną obok kurhanowego wzniesienia nad wyschniętymi rozlewiskami. 

Leśniczówka w Nowym Przykopie

Stawy wokół leśniczówki milczą. Nie masz w nich corocznych lęgów fotografowanych jeszcze kilka lat wcześniej.

Jedynie majowy sztafaż kwitnących drzew i krzewów nie zawiódł.

 

Wyschnięte lęgowisko

Jest jak zwykle – nic zwykłego:-). 

Ot pierwszy spacer po ogarnięciu domu i rozgrzaniu jego wnętrza za pomocą kominka, który jest najpierwszym programem telewizyjnym: świeci ogniskiem, grzeje, roztacza tajemniczy nastrój w salonie…, gdy wokół jeszcze zaszroniona wiosna, a chłód usiłuje wcisnąć się do środka wszelkimi szparami.